Πώς να δημιουργήσετε μια περιοχή δυναμικού γραφήματος στο Excel

Αυτό το σεμινάριο θα δείξει πώς να δημιουργήσετε ένα εύρος δυναμικού γραφήματος σε όλες τις εκδόσεις του Excel: 2007, 2010, 2013, 2016 και 2022.

Από προεπιλογή, όταν επεκτείνετε ή συνάγετε ένα σύνολο δεδομένων που χρησιμοποιείται για τη χάραξη ενός γραφήματος στο Excel, τα υποκείμενα δεδομένα προέλευσης πρέπει επίσης να προσαρμοστούν χειροκίνητα.

Ωστόσο, δημιουργώντας εύρη δυναμικών γραφημάτων, μπορείτε να αποφύγετε αυτήν την ταλαιπωρία.

Τα εύρη δυναμικού γραφήματος σάς επιτρέπουν να ενημερώνετε αυτόματα τα δεδομένα προέλευσης κάθε φορά που προσθέτετε ή αφαιρείτε τιμές από το εύρος δεδομένων, εξοικονομώντας πολύ χρόνο και προσπάθεια.

Σε αυτό το σεμινάριο, θα μάθετε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για να απελευθερώσετε τη δύναμη Εύρος δυναμικού γραφήματος.

Εύρος δυναμικού γραφήματος - Εισαγωγή

Εξετάστε το ακόλουθο δείγμα συνόλου δεδομένων που αναλύει τις διακυμάνσεις του περιθωρίου κέρδους:

Βασικά, υπάρχουν δύο τρόποι για να δημιουργήσετε ένα εύρος δυναμικού γραφήματος:

1. Μετατροπή εύρους δεδομένων σε πίνακα
2. Χρήση δυναμικών ονομάτων εύρους ως δεδομένα προέλευσης του γραφήματος.

Και οι δύο μέθοδοι έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους, οπότε θα μιλήσουμε για καθεμία από αυτές με περισσότερες λεπτομέρειες για να σας βοηθήσουμε να προσδιορίσετε ποια θα λειτουργήσει καλύτερα για εσάς.

Χωρίς άλλη καθυστέρηση, ας ξεκινήσουμε.

Η μέθοδος του πίνακα

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω δείχνοντάς σας τον γρηγορότερο και ευκολότερο τρόπο για να ολοκληρώσετε το έργο. Λοιπόν, εδώ είναι το τρυπάνι: Μετατρέψτε το εύρος δεδομένων σε πίνακα και είστε πιο εύκολος από το να ξεφλουδίσετε τα μπιζέλια.

Με αυτόν τον τρόπο, όλα όσα πληκτρολογείτε στα κελιά στο τέλος αυτού του πίνακα θα συμπεριλαμβάνονται αυτόματα στα δεδομένα προέλευσης του γραφήματος.

Δείτε πώς μπορείτε να το κάνετε αυτό σε δύο απλά βήματα.

Βήμα 1: Μετατρέψτε το εύρος δεδομένων σε πίνακα.

Ακριβώς έξω από την πύλη, μετατρέψτε το εύρος κελιών που περιέχει τα δεδομένα γραφήματος σε πίνακα.

1. Επισημάνετε ολόκληρο το εύρος δεδομένων (Α1: Β6).
2. Κάντε κλικ στο Εισάγετε αυτί.
3. Χτύπα το "ΤραπέζιΚουμπί ”.

Στο Δημιουργία Πίνακα παράθυρο διαλόγου, κάντε τα εξής:

1. Ελέγξτε ξανά ότι το επιλεγμένο εύρος κελιών ταιριάζει με ολόκληρο τον πίνακα δεδομένων.
2. Εάν ο πίνακάς σας δεν περιέχει γραμμή κεφαλίδας, καταργήστε την επιλογή "Το τραπέζι μου έχει κεφαλίδες”Κουτί.
3. Κάντε κλικ "ΕΝΤΑΞΕΙ.“

Ως αποτέλεσμα, θα πρέπει να καταλήξετε σε αυτόν τον πίνακα:

Βήμα #2: Δημιουργήστε ένα γράφημα με βάση τον πίνακα.

Το θεμέλιο έχει τεθεί, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε τώρα να δημιουργήσετε ένα γράφημα χρησιμοποιώντας τον πίνακα.

1. Επισημάνετε ολόκληρο τον πίνακα (Α1: Β6).
2. Πλοηγηθείτε στο Εισάγετε αυτί.
3. Δημιουργήστε οποιοδήποτε 2-Δ γράφημα. Για λόγους απεικόνισης, ας δημιουργήσουμε ένα απλό γράφημα στηλών (Εισαγωγή γραφήματος στήλης ή γραμμής> Ομαδοποιημένη στήλη).

Αυτό είναι! Για να δοκιμάσετε την τεχνική, δοκιμάστε να προσθέσετε νέα σημεία δεδομένων στο κάτω μέρος του πίνακα για να τα δείτε να γράφονται αυτόματα στο οικόπεδο. Πόσο πιο απλό μπορεί να γίνει;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Με αυτήν την προσέγγιση, το σύνολο δεδομένων πρέπει ποτέ περιέχει κενά κελιά σε αυτό-αυτό θα καταστρέψει το γράφημα.

Η μέθοδος δυναμικού ονόματος εύρους

Αν και εύκολο στην εφαρμογή, το προηγούμενο αποδειχθεί, Μέθοδος πίνακα έχει κάποια σοβαρά μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, το γράφημα μπερδεύεται κάθε φορά που το νέο σύνολο δεδομένων καταλήγει να είναι μικρότερο από τον αρχικό πίνακα δεδομένων-συν, μερικές φορές απλά δεν θέλετε το εύρος δεδομένων να μετατραπεί σε πίνακα.

Η επιλογή ονομάτων μπορεί να απαιτεί λίγο περισσότερο χρόνο και προσπάθεια από την πλευρά σας, αλλά η τεχνική αναιρεί τα μειονεκτήματα της μεθόδου του πίνακα και, επιπλέον, καθιστά το δυναμικό εύρος πολύ πιο άνετο να εργαστείτε σε μεγάλες αποστάσεις.

Βήμα 1: Δημιουργήστε τα δυναμικά εύρη με εύρος τιμών.

Αρχικά, ρυθμίστε τις ονομαζόμενες περιοχές που τελικά θα χρησιμοποιηθούν ως δεδομένα προέλευσης για το μελλοντικό σας γράφημα.

1. μεταβείτε στο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ τυποι αυτί.
2. Κάντε κλικ "Διαχειριστής ονομάτων.”
3. Στο Διαχειριστής ονομάτων παράθυρο διαλόγου που εμφανίζεται, επιλέξτε "Νέος.”

Στο Νέο όνομα παράθυρο διαλόγου, δημιουργήστε μια ολοκαίνουργια ονομαστική περιοχή:

1. Τύπος "Τέταρτο" δίπλα στο "Ονομα”Πεδίο. Για τη διευκόλυνσή σας, κάντε το όνομα του δυναμικού εύρους να ταιριάζει με το αντίστοιχο κελί γραμμής κεφαλίδας του στήλη Α (Α'1).
2. Στο "Πεδίο εφαρμογής”, Επιλέξτε το τρέχον φύλλο εργασίας. Στην περίπτωσή μας, αυτό είναι Φύλλο 1.
3. Εισαγάγετε τον ακόλουθο τύπο στο "Αναφέρεται σε"Πεδίο: = OFFSET (Sheet1! $ A $ 2,0,0, COUNTA (Sheet1! $ A: $ A) -1,1)

Σε απλά αγγλικά, κάθε φορά που αλλάζετε οποιοδήποτε κελί στο φύλλο εργασίας, η συνάρτηση OFFSET επιστρέφει μόνο τις πραγματικές τιμές σε στήλη Α, αφήνοντας έξω το κελί της σειράς κεφαλίδας (Α'1), ενώ η συνάρτηση COUNTA υπολογίζει εκ νέου τον αριθμό των τιμών στη στήλη κάθε φορά που το φύλλο εργασίας ενημερώνεται-πραγματοποιώντας αποτελεσματικά όλη τη βρώμικη δουλειά για εσάς.

Ας αναλύσουμε τον τύπο με περισσότερες λεπτομέρειες για να σας βοηθήσουμε να καταλάβετε πώς λειτουργεί:

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το όνομα μιας ονομαζόμενης περιοχής πρέπει να ξεκινά με ένα γράμμα ή υπογράμμιση και δεν πρέπει να περιέχει κενά.

Με την ίδια λογική, ρυθμίστε μια άλλη ονομαστική περιοχή με βάση στήλη Περιθώριο κέρδους (στήλη Β) με τη βοήθεια αυτού του τύπου και επισημάνετε τον "Κέρδος_Περιθώριο”:

1	= OFFSET (Sheet1! $ B $ 2,0,0, COUNTA (Sheet1! $ B: $ B) -1,1)

Επαναλάβετε την ίδια διαδικασία εάν ο πίνακας δεδομένων σας περιέχει πολλές στήλες με πραγματικές τιμές. Στην περίπτωσή μας, ως αποτέλεσμα, θα πρέπει να έχετε έτοιμα για δράση δύο ονόματα εύρους:

Βήμα #2: Δημιουργήστε ένα κενό γράφημα.

Περάσαμε το πιο δύσκολο κομμάτι. Τώρα, ήρθε η ώρα να δημιουργήσετε ένα κενό γράφημα, ώστε να μπορείτε να εισάγετε χειροκίνητα τις δυναμικές ονομασίες σε αυτό.

1. Επιλέξτε οποιοδήποτε κενό κελί στο τρέχον φύλλο εργασίας (Φύλλο 1).
2. Επιστρέψτε στο Εισάγετε αυτί.
3. Ρυθμίστε όποιο διάγραμμα 2-D θέλετε. Για το παράδειγμά μας, θα δημιουργήσουμε ένα γράφημα στηλών (Εισαγωγή γραφήματος στήλης ή γραμμής> συμπλεγμένη στήλη).

Βήμα #3: Προσθέστε το ονομαζόμενο εύρος/εύρη που περιέχει τις πραγματικές τιμές.

Αρχικά, εισαγάγετε το όνομα περιοχής (Κέρδος_Περιθώριοσυνδέεται με τις πραγματικές τιμές (στήλη Β) στο γράφημα.

Κάντε δεξί κλικ στο κενό γράφημα και επιλέξτε "Επιλέξτε Δεδομένα"Από το μενού περιβάλλοντος.

Στο Επιλέξτε Πηγή δεδομένων παράθυρο διαλόγου, κάντε κλικ στο "Προσθήκη.”

Στο Επεξεργασία σειράς πλαίσιο, δημιουργήστε μια νέα σειρά δεδομένων:

1. Υπό "Όνομα σειράς, "Επισημάνετε το αντίστοιχο κελί γραμμής κεφαλίδας (Β1).
2. Υπό "Τιμές σειρών, "Καθορίστε την ονομαστική περιοχή που πρέπει να σχεδιαστεί στο γράφημα πληκτρολογώντας τα ακόλουθα:"= Φύλλο1! Κέρδος_Περιθώριο.Η αναφορά αποτελείται από δύο μέρη: τα ονόματα του τρέχοντος φύλλου εργασίας (= Φύλλο1) και την αντίστοιχη δυναμική ονομαστική περιοχή (Profit_Margin)Το Το θαυμαστικό χρησιμοποιείται για να συνδέσει τις δύο μεταβλητές μεταξύ τους.
3. Επιλέξτε "ΕΝΤΑΞΕΙ.”

Μόλις βρεθεί εκεί, το Excel θα γράψει αυτόματα τις τιμές:

Βήμα #4: Εισαγάγετε το ονομαζόμενο εύρος με τις ετικέτες άξονα.

Τέλος, αντικαταστήστε τις προεπιλεγμένες ετικέτες άξονα κατηγορίας με το εύρος που αποτελείται από στήλη Α (Τέταρτο).

Στο Επιλέξτε Πηγή δεδομένων παράθυρο διαλόγου, στην ενότητα "Οριζόντιες (κατηγορία) ετικέτες άξονα," επίλεξε το "ΕπεξεργασίαΚουμπί ”.

Στη συνέχεια, εισαγάγετε το ονομαζόμενο εύρος στο γράφημα εισάγοντας την ακόλουθη αναφορά στην ενότητα "Εύρος ετικετών άξονα:”

1	= Sheet1! Quarter

Τέλος, το γράφημα στηλών με βάση το εύρος δυναμικού γραφήματος είναι έτοιμο:

Ελέγξτε αυτό: Το γράφημα ενημερώνεται αυτόματα κάθε φορά που προσθέτετε ή αφαιρείτε δεδομένα στο δυναμικό εύρος.